Luty 2024 roku okazał się szczęśliwy dla mieszkańców wiosek Koulardo, Kpetab i Natchiboré na północy Togo. Dzięki wsparciu dobrodziejów misji z Polski wybudowano tam studnie głębinowe, dzięki którym będą mieli dostęp do czystej i zdrowej wody.
Poświęcenie studni odbyło się w dniach 13 i 14 lutego 2024 roku. Wszystkie wioski są stacjami bocznymi werbistowskiej Parafii Matki Bożej z Lourdes w Guérin Kouka.
Studnia św. Wawrzyńca w niewielkiej wiosce Koulardo w kantonie Katchamba została wybudowana dzięki środkom zebranym podczas akcji sprzedaży małych słoiczków z miodem. Przeprowadzona ona została w Zespole Szkół Ponadpodstawowych im. Józefa Marcińca w Koźminie Wielkopolskim, a także w parafiach Borzeciczki, Golina, Lutogniew, Mokronos, Rozdrażew, Wałków oraz Parafii św. Stanisława i Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim.
Wioska Koulardo, oddalona od centrum parafii o 47 km, zamieszkała jest przez 1750 mieszkańców. Zajmują się oni głównie rolnictwem, w tym uprawą kukurydzy, prosa, sorgo i soji. Kobiety i dziewczęta do tej pory chodziły po wodę do oddalonego o 2 km strumienia zwanego Bouchiè.
Nowootwarta studnia ma głębokość 110 m i wydajność 3 m3 na godzinę.
– Obecnie mamy w Togo porę suchą. Jest to okres najbardziej gorący, kiedy temperatury sięgają 36a na północy nawet do 40 stopni Celsjusza – pisze z Afryki o. Marian Schwark SVD, koordynujący budowę studni w Togo i Beninie. – W takim skwarze, nie ma nic cenniejszego niż woda.
Kolejna studnia, poświęcona św. Reginie i św. Władysławowi, została otwarta i poświęcona w wiosce Kpetab, położonej ponad 30 km na zachód od Guérin Kouka. Wodę znaleziono tutaj dopiero na głębokości 115 m, a studnia ma wydajność 4 m3 na godzinę.
– To pierwsza studnia w tym regionie, którą udało się w bez większych problemów wywiercić i oddać do użytku. Wszystko dlatego, że znalezienie wody w okolicy nie jest łatwe – wyjaśnia o. Schwark.
Dotychczas kobiety i dziewczęta zmuszone były czerpać wodę z oddalonej o ponad 2 km od wioski rzeki Oti, która jest jedną z większych rzek Togo i stanowi naturalną granicę między Togo a Ghaną.
– Wspólnota w Kpetab jest bardzo dynamiczna i od lat modliła się o studnię głębinową. Teraz dziękują za nią Bogu oraz wszystkim darczyńcom w Polsce – dodaje o. Schwark. – Dziękuję i ja w imieniu mieszkańców za przysłowiową szklankę świeżej wody, którą im podarowaliście w czasie największych upałów.
Ostatnia poświęcona w lutym 2024 roku studnia otrzymała jako patrona św. Floriana. Wywiercona została w dużej wiosce Natchiboré, położonej ponad 45 km na północ od Guérin Kouka. Mieszka tutaj 180 rodzin, w tym ponad 3,5 tys. dzieci w różnym wieku. W wiosce znajduje się szkoła podstawowa i średnia oraz ładna nowa kaplica wspólnoty katolickiej, do której należą 123 osoby.
Studnia św. Floriana ma głębokość 65 m i bardzo dużą wydajność (14 m3 na godzinę). Powstała dzięki życzliwości ks. proboszcza Piotra Kamieniaka i ofiarności wiernych z Parafii św. Floriana w Żywocicach na Opolszczyźnie.
– Wioska Natchiboré od samego początku swojego istnienia miała problem z dostępem do wody pitnej. Kobiety chodziły po nią do rzeki Kara, przepływającej w odległości 3 km od wioski – pisze o. Schwark i dodaje, że mieszkańcy modlili się o studnię od ponad 30 lat. – Teraz wreszcie ich marzenie stało się rzeczywistością. Dlatego obiecują modlić się za ofiarodawców i wszystkich, dzięki którym studnia mogła powstać. Szkoda tylko, że katecheta z wioski nie dożył dnia poświęcenia studni. Ale wdowa po nim kontynuuje pracę swojego męża i pomaga miejscowej wspólnocie katolickiej.
Studnie głębinowe w Afryce budowane są w ramach werbistowskiej akcji “Woda dla Afryki” prowadzonej przez Referat Misyjny z Pieniężna. Dotychczas, łącznie z ostatnimi studniami w Koulardo, Kpetab i Natchiboré, wybudowano 39 studni w Togo i Beninie. Dodatkowo jedna studnia powstała w Indiach.
Fotografie: André Beguem, Davis Mekkattuparambil SVD, Hendricus Bala SVD
Więcej o akcji „Woda dla Afryki”
